Ё-йо, нации! Распишу вам свою историю, как я стал наркоманом-гопником с горящими глазами, но зато таким сасным мотивационным оратором, к нему же. Накатили итак, начну свою заводную речь.
Так вот, все началось с моей первой "закладки". Хотя, верно говоря, я тогда еще не понимал, какая жуть на меня нагрянет. Ах, воспоминания, как давно это было...
Однажды, на углу, встретил я своего бро, парня по имени Димасик. И не зря говорят, что один раз - это случайность, а два - уже совпадение, потому что намечался отличный проезд! И тут он мне такой шипел на ухо, что у него есть новая "закладка". Тут, естественно, мои уши тут же притупили, и я почувствовал дикое любопытство.
«Братан, там Люся LSD (ЛСД 25), Purple Haze, всё дела. Нарадуйся!» - сказал мне Димасик, крутя головой и кося на каждую сучку.
Ого, думаю, вот что значит быть в теме! Прикупил я себе эту самую "закладку" и сразу же пошел на разведку. Надо же было выяснить, чем же так забавляются ребята в нашем районе. Испытать на себе все прелести этого мира. В общем, мне на диванчике приготовили все, что нужно для этой сомнительной вечеринки, и я поддался соблазну.
Ну и что я вам скажу, после этого включился "телепортатор" в моей голове, и вот я уже на вершине мира, как орел в небе. Йееееее, дрищеблядь! Началось!
Мы с Димасиком, естественно, накурили ганджа, чтобы расслабиться и главное - подзарядиться перед миссией. Все было такое закрытое и какое-то абсолютно непонятное. Но я не поддался страху и решил исследовать границы своего сознания.
| Мозг кипел, словно варево на промзоне. |
Интересные времена, братва, очумело стало. |
Дальше началось самое интересное. Я коку подкидывал, чтобы энергию прибавить, потому что надо быть в тонусе. И, честно говоря, ощущения были просто безумные! Я чувствовал, что могу взорвать этот мир своими идеями, своей энергией. И внутри меня проснулся мотивационный оратор, который рвался наружу.
Мда, позже мне было сложно вспомнить, чего я там говорил, но все ведь ценили. Люди слушали, как я за кадром, наркоман-гопник, мотивирую их на новые свершения. Как я водил их по тонкому краю между безумием и гениальностью.
«Братцы, жизнь – она такая, что лишь таять она и будет пред нами. Создавайте свои закладки в этой мирской книге, потому что никто, кроме нас, не сможет понять, как на ней все зависит!» - говорил я, махая руками.
И знаете, что? После каждого выступления я чувствовал себя как наркотик. Знал, что такое подлинное счастье, что такое гореть внутри от страсти и силы. Это был невероятный прорыв в моей жизни. Ведь я нашел себя!
Так что, ребятки, заканчиваю свою бодрую историю. Жить все равно надо по-своему, и не важно каким путем ты дошел до своей истины. Главное - найти то, что тебя мотивирует, что заставляет твое сердце биться сильнее. Будьте себе мотивационными ораторами в этом удивительном спектакле, который называется жизнь!
И помните, не забудьте поздороваться с Люсями ЛСД, ганджом и кокой, когда они посетят вас. Просто не забывайте, господа, что одной только "закладкой" не обойдешься, а вот с настоящими искренними мечтами и желаниями - победишь, как настоящий оратор!
Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў
Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.
Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.
Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.
Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.
| Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету. |
Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.
І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!
Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.
Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.
Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.
У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.
На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!